Wednesday, April 06, 2005
PORNTHIP NAKHIRUNKHANOUK
Biro ng Powerbarkada ako, inaaksaya ko raw ang space sa’king memory stick with the names of Miss Universe tile-holders. Some people think I’m some walking encyclopedia on beauty contests na kelangan ko nang i-qualify siya minsan. Miss Universe lang ang pinapanood kong beauty contest. Maganda kasi ang production value niya at hindi siya tumatagal hanggang madaling araw para lang may makoronahan. Plus the title implies talaga na ito ang pinakaimportanteng korona sa lahat! Long before ako nag-out at long before kung naamin sa sarili ko na bakla ako, ang fascination ko sa Miss Universa na siguro ang pinaka-glaring clue na deep inside me a is beauty queen.
In fairness, hindi lang naman ako ang fascinated sa beauty pageants. Lahat yata ng bakla, kahit na ‘yung pinakamacho ang asta, relate na relate sa Miss U. Eh, bakit naman hindi? Sa simula pa lang patarayan na ng national costume while introducing yourself na para kang naglalako ng isda sa palengke ¡Hola! ¡Me llamo Minorca Mercado y represento Caracas, Valenzuela! Dati parade of nations pa lang pinapakita na’yung scores ng bawat kandidata nu’ng preliminaries. Ina-average ko ‘yung kay Miss Philippines at iko-compare ko sa fina-flash na composite scores ng mga tinatawag as one of the 10 semi-finalists para malaman ko kung pasok ba tayo o hindi. Madalas, siyempre, mula nang maging panata ko na ang panonood ng Miss Universe nu’ng 1987 (kung saan nanalo si Miss Chile, Cecilia Bolocco), laging “crowd favorite” lang ang naa-achieve ng Bb. Pilipinas-Universe.
Siyempre mesmerizing din para sa isang baklang fan ang evening gown competition where the ladies “parade in evening gowns of their choice accompanied by little girls from the host country.” You are my star, you light my way. Laging touching moment at test of grace in a formal wear ang point kung saan nasa centerstage na’yung finalist tapos she will slighty bend her knees para maabot ‘yung rose na binibigay sa kanya ng little sister. Too bad, sa Miss Universe 1994 sa Manila ‘yung last time na merong little sister.
In fact, ang dami na nga ring transformations ng Miss Universe. Signs din ng ever-changing tastes ng audience at trends sa telebisyon. Ngayon mas sobrang pinabilis ang pacing. Talagang rampahan ang swimsuit at evening gown competitions. At after each round, merong mga nai-eliminate. Parang American Idol. Pero kung tutuusin, predecessor ng reality TV ang Miss U. Reality-TVing-Reality TV sa tensyon kapag pinapapasok na sa soundproof booth ang mga kandidata (minsan naman pinapasuot sila ng earphones tulad nu’ng Miss Universe 1999).
Dati hindi ko pa talaga iniisip na fascinated na fascinated ako sa Miss U kasi in fairness to me hindi ko naman kinakarir ang pagme-memorize ng mga names, stats, facts and trivias about the pageant. I just watch it intently and, boom! Nai-spoof ko na ang buong pageant with cunning accuracy. Natanggap ko na lang na ako at ang Miss U ay iisa nu’ng matalo si Miriam Quiambao nu’ng 1999 sa Trinidad & Tobago. Talagang na-depress ako. Pagkatapos na pagkatapos ng live-pero-ultra-delayed-kasi-sangkatutak-ang-commercials-na-telecast ng RPN, umalis ako ng bahay naglakad-lakad nang tulala sa Sta. Lucia. As in na-bother talaga ako. Just imagine, twelve years na'kong nanonood ng Miss Universe at every year nagwi-wish ako na manalo tayo. The best I’ve seen were a semi-final inclusion (1987, si Pebbles Asis) at nu’ng maging finalist si Charlene Gonzales (1994). I really thought we were gonna win. Kasi naman talagang from the start winner na ang porma ni Miriam. Never have a seen a Miss Philippines na ganu’n makapamewang at pumihit ang upper torso! Clearly siya ang favorite until nu’ng mag-buckle-buckle ang lola mo sa final question at na-snatch pa ng tang inang Botswanang ‘yan ang korona (Mpule Kwalagobe ang name niya). Hay! Kelan kaya ako makakapanood ng isang Pilipinang kokoronahan na Miss Universe? ‘Yun lang naman ang TV moment na dream kong mapanood. At least mas attainable siya kesa sa opening ceremonies ng Manila Summer Olympics, ‘di ba?
As for this column’s title, siya ang Miss Universe 1988, si Miss Thailand. Kamukha niya si Lydia de Vega.
In fairness, hindi lang naman ako ang fascinated sa beauty pageants. Lahat yata ng bakla, kahit na ‘yung pinakamacho ang asta, relate na relate sa Miss U. Eh, bakit naman hindi? Sa simula pa lang patarayan na ng national costume while introducing yourself na para kang naglalako ng isda sa palengke ¡Hola! ¡Me llamo Minorca Mercado y represento Caracas, Valenzuela! Dati parade of nations pa lang pinapakita na’yung scores ng bawat kandidata nu’ng preliminaries. Ina-average ko ‘yung kay Miss Philippines at iko-compare ko sa fina-flash na composite scores ng mga tinatawag as one of the 10 semi-finalists para malaman ko kung pasok ba tayo o hindi. Madalas, siyempre, mula nang maging panata ko na ang panonood ng Miss Universe nu’ng 1987 (kung saan nanalo si Miss Chile, Cecilia Bolocco), laging “crowd favorite” lang ang naa-achieve ng Bb. Pilipinas-Universe.
Siyempre mesmerizing din para sa isang baklang fan ang evening gown competition where the ladies “parade in evening gowns of their choice accompanied by little girls from the host country.” You are my star, you light my way. Laging touching moment at test of grace in a formal wear ang point kung saan nasa centerstage na’yung finalist tapos she will slighty bend her knees para maabot ‘yung rose na binibigay sa kanya ng little sister. Too bad, sa Miss Universe 1994 sa Manila ‘yung last time na merong little sister.
In fact, ang dami na nga ring transformations ng Miss Universe. Signs din ng ever-changing tastes ng audience at trends sa telebisyon. Ngayon mas sobrang pinabilis ang pacing. Talagang rampahan ang swimsuit at evening gown competitions. At after each round, merong mga nai-eliminate. Parang American Idol. Pero kung tutuusin, predecessor ng reality TV ang Miss U. Reality-TVing-Reality TV sa tensyon kapag pinapapasok na sa soundproof booth ang mga kandidata (minsan naman pinapasuot sila ng earphones tulad nu’ng Miss Universe 1999).
Dati hindi ko pa talaga iniisip na fascinated na fascinated ako sa Miss U kasi in fairness to me hindi ko naman kinakarir ang pagme-memorize ng mga names, stats, facts and trivias about the pageant. I just watch it intently and, boom! Nai-spoof ko na ang buong pageant with cunning accuracy. Natanggap ko na lang na ako at ang Miss U ay iisa nu’ng matalo si Miriam Quiambao nu’ng 1999 sa Trinidad & Tobago. Talagang na-depress ako. Pagkatapos na pagkatapos ng live-pero-ultra-delayed-kasi-sangkatutak-ang-commercials-na-telecast ng RPN, umalis ako ng bahay naglakad-lakad nang tulala sa Sta. Lucia. As in na-bother talaga ako. Just imagine, twelve years na'kong nanonood ng Miss Universe at every year nagwi-wish ako na manalo tayo. The best I’ve seen were a semi-final inclusion (1987, si Pebbles Asis) at nu’ng maging finalist si Charlene Gonzales (1994). I really thought we were gonna win. Kasi naman talagang from the start winner na ang porma ni Miriam. Never have a seen a Miss Philippines na ganu’n makapamewang at pumihit ang upper torso! Clearly siya ang favorite until nu’ng mag-buckle-buckle ang lola mo sa final question at na-snatch pa ng tang inang Botswanang ‘yan ang korona (Mpule Kwalagobe ang name niya). Hay! Kelan kaya ako makakapanood ng isang Pilipinang kokoronahan na Miss Universe? ‘Yun lang naman ang TV moment na dream kong mapanood. At least mas attainable siya kesa sa opening ceremonies ng Manila Summer Olympics, ‘di ba?
As for this column’s title, siya ang Miss Universe 1988, si Miss Thailand. Kamukha niya si Lydia de Vega.
# posted by rey agapay @ 7:26 AM 
Comments:
<< Home
can i just share that i was watching Ms. Thailand a few weeks ago, at ang representative nila this year eh ang lapad ng noo... i hope to get to watch it live here =)
hi lara!
naku try to keep update kung singbaliw rin ba ang mga thais sa mga pinoys pagdating sa miss u. d'yan kasi gaganapin ang pageant this may. sana naman mapansin ang miss philippines dahil asian country.
did you know na pareho natin ang thailand na may dalawalang miss universe na? nauna sila with apasra hongsakula who won in 1965. then pornthip in '88 na pumarada pa with their olympic delegation sa seoul (para silang may muse!)
tulad natin, twice na rin silang makakapag-host ng miss universe.
thanks for reading my blog.
Post a Comment
naku try to keep update kung singbaliw rin ba ang mga thais sa mga pinoys pagdating sa miss u. d'yan kasi gaganapin ang pageant this may. sana naman mapansin ang miss philippines dahil asian country.
did you know na pareho natin ang thailand na may dalawalang miss universe na? nauna sila with apasra hongsakula who won in 1965. then pornthip in '88 na pumarada pa with their olympic delegation sa seoul (para silang may muse!)
tulad natin, twice na rin silang makakapag-host ng miss universe.
thanks for reading my blog.
<< Home
