I'm a Baby!

Nominated si Franzen alongside Rico and Raquel na unang palayasin sa Pinoy Big Brother House. Sa tingin ko, pinakamaraming irita kay Raquel so most likely siya ang pauuwiin sa Saturday. Si Rico masarap tignan so marami pang boboto d'yan (tulad ko hehe). Pero ang hindi ko ma-take sa kanila si Franzen. OK, alam ko maraming boboto sa kanya (like my housemate Thea) kasi nga he's got the sobbest sob story sa kanila pero there's something insincere about him.

I do not doubt his story. Mahirap lang siya, nagbebenta ng gulay, bata pa ang mga anak. Pero hindi ko masikmura ang lack of dignity sa pagdadala niya ng problema. Nu'ng simula halos araw-araw siyang umiiyak, nagdadrama tungkol sa kahirapan niya. Tapos kagabi, sa teaser VTR kung ano ang mangyayari sa next episode, pinakita ang soundbite niya in his signature nangingilid na luha at nanginginig na boses: "...panggatas lang 'to." Since his soundbite was preceded by another tearful Raquel, I'm assuming na parang plea nila 'yon for people to vote for them para hindi sila ang palayasin.

Ewan ko, ha. Pero if a padre de pamilya can't offer nothing more than the sorry state of his finances as a reason to stay, then he's not someone I could entirely respect. Sa mga comments kong ito, ang sabi ni Thea: "DBF! De Buena Familia!" Pero siguro naman hindi pagiging matapobre kung i-expect ko kahit kanino, lalo na sa isang ama at mister, na maging matatag. Hindi 'yung pa-awa effect!

Siguro it works for some, pero sa'kin, Franzen's appeal to pity is - sorry sa pagiging redundant - pathetic. It's immature and manipulative. Kaya ayoko si Franzen. Mas ina-admire ko ang mga mahihirap na hindi nagwa-wallow sa self-pity at hindi bine-burden sa iba ang iangat ang kanilang kalagayan. Mas maraming mahihirap na ganu'n.