I'm a Baby!

17-Sety-2006
18:56:05

Congrat! Don’t 4get 2 b here4 diner on tues til0breakfast d ff day . takecre I luv0u

7-Sety-2006
21:24:05

Siempre ang ggulo kanina sa McDO blowout lolo Wally.

20-Hul-2006
23:42:24

Ifur 2 busy on wkends feel free tovisit on wkdays.. kasi mis namankita

20-Hul-2006
23:35:19

Gudnite ric luv u-mommy

Pasensiya na’t medyo personal ang mga ‘to. Inisip ko lang kasi na uploading these messages in my blog is the safest way of saving them kasi limited ang inbox memory ng phone ko. Mukhang matagal-tagal pa kasi bago ulit makakapag-textan kami ng parents ko sa pagbalik nila sa States.

And as I lie at the shampoo station of Vivere Salon sa Galleria, naiyak talaga ako. Kasi ang sakit-sakit pala ng threading. Ito kasing stylist ko for the past nine months na si Marlon bigla ba namang sinuggest, sabay labas ng sinulid. Ayusin daw niya kilay ko. Eh, ako naman when it comes to my hair – and anything about the salon – I just tell them “Bahala ka na.” I give my utmost trust to these people who know more about hair than I could ever know about my own hair. Besides, it’s hard to say no to Marlon – chintio-guwapo, around 5’10”, well-built, masikip ang jeans, at machung-macho. Ang mga stylist ng Vivere ang inspiration sa guwapong hairdresser sa bagong Palmolive commercial. Mga model na hindi nag-take-off ang career o mga macho dancer na gusto nang magbagong-buhay yata ang mga naggugupit dito! At magagaling pa, nagte-training sa London!

So ngayon heto ako sa last meeting for the day, at namamaga ang aking arch. Ewan ko if it made any difference. At least na-try kahit minsan. Dati my mom opened up to me a few months after her mother passed away. “Ngayon ko nga lang lumabas sa Reader’s Digest. Dapat pala kapag merong mamamatay, pinag-uusapan n’yo.” Bagong concept ‘yun, ‘di ba, kaya hindi rin dapat sisihin ni mommy ang sarili niya. Para ngang morbid and bad manners to talk to a dying person about her impending demise. Pero, oo nga, it may be awkward at first pero mas maganda ngang napag-uusapan din…

My mommy monster and daddy are both in their sixties at napaka-energetic pa nila. Longevity also runs in the family so they would have at least 20 more years. I’ll be well into my 40’s bago ako maging ulila. But still I worry. I was the first to move out among their children. Ngayon sila naman ang aalis at this time mas matagal-tagal sila ru’n. Did I spend enough time with them? Parang nakukulangan tuloy ako sa mga ilang oras na pagbisita ko sa Marikina at sa padinner-dinner namin. Tuwing Pasko at New Year lang ako tumatagal-tagal du’n, minsan hindi pa’ko talaga nag-oovernight. Nu’ng huling New Year magtu-twelve midnight na rin ako dumating. Minsan pa umuuwi rin ako pagkatapos ng celebration dahil ayoko na ring matulog du’n. Iniisip ko pa ngayon na hindi ko tinitignan sa mata si mommy tuwing nagki-kiss ako sa kanya. Ngayon dapat dinner nasa bahay na’ko pero may 7pm meeting pa’ko sa isang raket na hindi ko naatendan ang last meeting kaya nakakahiya nang hindi umatend ngayon. Ilang oras na lang ang gugugulin ko sa kanila before their flight mamayang madaling-araw.

Bitin.