Saturday, March 22, 2008
Love in the Time of Boracay
Sinama niya ang kanyang rumored boyfriend sa karera. Rumored gay kasi itong crush kong teammate. So 'yung guy na kasa-kasama niya eh hindi rin namin ma-confirm. But it was enough to ruin my day. Well, hindi naman ruined-ruined, nakakapagbiro pa naman ako about how bad trip I was pero, 'di ba...
Pagkatapos ng race, laging nagtitipun-tipon ang team to evaluate our performance, and to party. Ito ang tinatawag na Post-race. Sa Post-race eh dala ko pa rin ang slight hurt ko sa sweetness ng crush ko at ng kanyang rumored boyfriend. Maganda ang ambience sa bar ni Mario, soft lighting, native sarong and furniture around, para kang nasa Bom-Bom's sa Boracay, at hindi sa may Reposo, Makati. Umuulan-ulan pa sa labas so kahit hindi aircon, presko kasi nakabukas ang malaking bintana at pumapasok ang hamog from the balcony. Laseng na lahat. Nagsasayaw sa reggae. Boracay na Boracay talaga.
Tinawag ako ni Teng, isa sa mga older at hunkier teammates. "Tara, Rey, sayaw tayo." Hinug niya ako tapos sumayaw-sayaw kami. Tapos bumulong siya, "Alam mo, Rey, mahal na mahal ka ng team. Kung sa tingin mo siya na 'yung para sa'yo...Hindi pa. Meron pa d'yan na mas makaka-appreciate sa'yo." Du'n ko naramdaman kung gaano ako hindi ka-OK. Pero ang sarap lang pakinggan.
Bumaba ako sa first floor kung saan walang tao. Lumabas ako ng pinto pero du'n lang ako sa may abangan kasi nga umuulan. Du'n ako umupo at umiyak nang umiyak. Maya-maya lumabas ang isa pang hunkier teammates na si Emman. "Rey? Rey! Are you OK, bro? Wanna talk about it? I'm just here?"
"No, no, I'm OK..."
"Sure?"
"Yeah."
"OK, basta if you wanna talk, sabihin mo lang."
At du'n ako nakalma. Ano ba'ng iniiyak-iyak ko? Tama si Teng, marami nga namang nagmamahal sa'king iba pa.
***
Years after, nasa Boracay na nga ang team. After a long hiatus from the sport ay nagbabalik ang aking crushie in time for this yearly regatta. At may bagong member na bago ko na ring crush. Pero deadma na'ko sa kanila.
Dumating ako umaga, and si old and new crushies ay dumating a few hours after kasi nag-barko sila. Magkaka-room kami. Once they settled in, they and our other roommates (mga 7 ata kami nu'n na nagse-share) decided to eat. I stayed to nap.
Then may nag-ring na cellphone. Pangalan ng isa kong teammate na paparating pa lang ang lumabas sa screen. Baka nagpapasundo na. Hindi ko talaga alam kung kaninong cellphone ang tinatawagan niya pero since china-charge siya ng may-ari eh iniwan siya sa room so wala akong choice kundi sagutin 'to.
"Hello! A! Si Rey 'to!" (Bakit kapag sumasagot ka ng telepono napapalakas ang boses mo?)
Unfamiliar voice ang nasa kabilang linya, "Ah, hello? And'yan si (Old Crushie)?"
Nanlamig ang tenga ko. Alam mo 'yung feeling ng napahiya ka? Ganu'n! Cellphone pala ni old crushie 'to at ang tumawag ay ang rumored boyfriend niyang katukayo ng teammate ko! Nampucha naman, o! Sa lahat naman ng makakasagot ng phone!
"Ah, umalis siya, eh. Kumain."
***
Pero 'di pa d'yan natatapos...(Talagang truth is stranger than fiction)
I wasn't familiar with the phone so basta may priness na lang ako thinking that would end the call. Pero napunta ako sa Inbox. At (heto pramis hindi ko talaga sinasadya) napunta sa isang message for my Old Crushie. Ang sender, ang kasama niya siguro ngayong kumakain na si New Crushie. Ang message:
"I love you."
Muling nagulo ang mundo ko.
***
Agad akong nag-text kina Haydee, Ria at Sheila (na, trivia lang, kinasal lang kahapon!): "Asan kayo?"
"DMall. Tara!"
Tumakbo ako palabas ng kuwarto. Tumawid sa putikang eskinita hanggang makarating sa highway. Du'n ako agad pumara ng traysikel habang pinipigil ang sumasabog na nararamdaman.
Parang ang layu-layo ng D'Mall! Nakakarating ako at hinalughog ko ang talipapa hanggang sa mga restos sa may beachfront looking for them.
"Rey!"
Kumakain na sina Haydee. "Bakit mukha kang aligaga?"
At umiyak na'ko nang umiyak.
***
Pero 'di pa d'yan nagtatapos ang kuwento.
That time, I recently broke up with my boyfriend, who then decided to join a rival dragonboat team.
Nakalma na'ko at sinubukang i-enjoy ang fact na nasa Boracay ako! Then habang nagsi-swimming-swimming ako, andu'n si ex-boyfriend!
He was so near where I was na I thought it rude to ignore him so i said hi.
He goes, "Hi...(pregnant pause) I miss you."
Sa utak ko: "I miss you?! Eh, 'di ba ikaw nakipag-break sa'kin? Because, among other reasons, hindi kita nire-recruit sa rowing team ko?!"
So umahon na lang ako. Umiiyak na naman. Ang drama ko!
***
Nakita raw pala ako ni New Crushie na umiiyak habang umaahon (how cinematic).
Kuwento ni Claire na roommate din namin, later that day daw, sa room, nagtanong si New Crushie: "Why was Rey crying?"
Siyempre alam lang ni Claire 'yung nabasa kong text so nagdahilan na lang siya, "Ah, kasi may hassle siya sa work ngayon..."
"But why was he crying?"
Inis daw na sumingit si Old Crushie, "Why don't you ask him yourself kasi kanina ka pa tanung nang tanong, eh?!"
Depensa raw ni New Crushie: "I'm just concerned."
(Kinikilig ako sa chapter na'to.)
***
New Crushie did ask me himself.
"Is there a problem, Rey? You wanna talk about it?"
Naglalakad kami nito papunta sa cottage ng iba pa naming teammates. Liningon ko lang siya saglit tapos nagpatuloy ako sa paglalakad. "Wala. I'm OK."
Pagkatapos ng race, laging nagtitipun-tipon ang team to evaluate our performance, and to party. Ito ang tinatawag na Post-race. Sa Post-race eh dala ko pa rin ang slight hurt ko sa sweetness ng crush ko at ng kanyang rumored boyfriend. Maganda ang ambience sa bar ni Mario, soft lighting, native sarong and furniture around, para kang nasa Bom-Bom's sa Boracay, at hindi sa may Reposo, Makati. Umuulan-ulan pa sa labas so kahit hindi aircon, presko kasi nakabukas ang malaking bintana at pumapasok ang hamog from the balcony. Laseng na lahat. Nagsasayaw sa reggae. Boracay na Boracay talaga.
Tinawag ako ni Teng, isa sa mga older at hunkier teammates. "Tara, Rey, sayaw tayo." Hinug niya ako tapos sumayaw-sayaw kami. Tapos bumulong siya, "Alam mo, Rey, mahal na mahal ka ng team. Kung sa tingin mo siya na 'yung para sa'yo...Hindi pa. Meron pa d'yan na mas makaka-appreciate sa'yo." Du'n ko naramdaman kung gaano ako hindi ka-OK. Pero ang sarap lang pakinggan.
Bumaba ako sa first floor kung saan walang tao. Lumabas ako ng pinto pero du'n lang ako sa may abangan kasi nga umuulan. Du'n ako umupo at umiyak nang umiyak. Maya-maya lumabas ang isa pang hunkier teammates na si Emman. "Rey? Rey! Are you OK, bro? Wanna talk about it? I'm just here?"
"No, no, I'm OK..."
"Sure?"
"Yeah."
"OK, basta if you wanna talk, sabihin mo lang."
At du'n ako nakalma. Ano ba'ng iniiyak-iyak ko? Tama si Teng, marami nga namang nagmamahal sa'king iba pa.
***
Years after, nasa Boracay na nga ang team. After a long hiatus from the sport ay nagbabalik ang aking crushie in time for this yearly regatta. At may bagong member na bago ko na ring crush. Pero deadma na'ko sa kanila.
Dumating ako umaga, and si old and new crushies ay dumating a few hours after kasi nag-barko sila. Magkaka-room kami. Once they settled in, they and our other roommates (mga 7 ata kami nu'n na nagse-share) decided to eat. I stayed to nap.
Then may nag-ring na cellphone. Pangalan ng isa kong teammate na paparating pa lang ang lumabas sa screen. Baka nagpapasundo na. Hindi ko talaga alam kung kaninong cellphone ang tinatawagan niya pero since china-charge siya ng may-ari eh iniwan siya sa room so wala akong choice kundi sagutin 'to.
"Hello! A! Si Rey 'to!" (Bakit kapag sumasagot ka ng telepono napapalakas ang boses mo?)
Unfamiliar voice ang nasa kabilang linya, "Ah, hello? And'yan si (Old Crushie)?"
Nanlamig ang tenga ko. Alam mo 'yung feeling ng napahiya ka? Ganu'n! Cellphone pala ni old crushie 'to at ang tumawag ay ang rumored boyfriend niyang katukayo ng teammate ko! Nampucha naman, o! Sa lahat naman ng makakasagot ng phone!
"Ah, umalis siya, eh. Kumain."
***
Pero 'di pa d'yan natatapos...(Talagang truth is stranger than fiction)
I wasn't familiar with the phone so basta may priness na lang ako thinking that would end the call. Pero napunta ako sa Inbox. At (heto pramis hindi ko talaga sinasadya) napunta sa isang message for my Old Crushie. Ang sender, ang kasama niya siguro ngayong kumakain na si New Crushie. Ang message:
"I love you."
Muling nagulo ang mundo ko.
***
Agad akong nag-text kina Haydee, Ria at Sheila (na, trivia lang, kinasal lang kahapon!): "Asan kayo?"
"DMall. Tara!"
Tumakbo ako palabas ng kuwarto. Tumawid sa putikang eskinita hanggang makarating sa highway. Du'n ako agad pumara ng traysikel habang pinipigil ang sumasabog na nararamdaman.
Parang ang layu-layo ng D'Mall! Nakakarating ako at hinalughog ko ang talipapa hanggang sa mga restos sa may beachfront looking for them.
"Rey!"
Kumakain na sina Haydee. "Bakit mukha kang aligaga?"
At umiyak na'ko nang umiyak.
***
Pero 'di pa d'yan nagtatapos ang kuwento.
That time, I recently broke up with my boyfriend, who then decided to join a rival dragonboat team.
Nakalma na'ko at sinubukang i-enjoy ang fact na nasa Boracay ako! Then habang nagsi-swimming-swimming ako, andu'n si ex-boyfriend!
He was so near where I was na I thought it rude to ignore him so i said hi.
He goes, "Hi...(pregnant pause) I miss you."
Sa utak ko: "I miss you?! Eh, 'di ba ikaw nakipag-break sa'kin? Because, among other reasons, hindi kita nire-recruit sa rowing team ko?!"
So umahon na lang ako. Umiiyak na naman. Ang drama ko!
***
Nakita raw pala ako ni New Crushie na umiiyak habang umaahon (how cinematic).
Kuwento ni Claire na roommate din namin, later that day daw, sa room, nagtanong si New Crushie: "Why was Rey crying?"
Siyempre alam lang ni Claire 'yung nabasa kong text so nagdahilan na lang siya, "Ah, kasi may hassle siya sa work ngayon..."
"But why was he crying?"
Inis daw na sumingit si Old Crushie, "Why don't you ask him yourself kasi kanina ka pa tanung nang tanong, eh?!"
Depensa raw ni New Crushie: "I'm just concerned."
(Kinikilig ako sa chapter na'to.)
***
New Crushie did ask me himself.
"Is there a problem, Rey? You wanna talk about it?"
Naglalakad kami nito papunta sa cottage ng iba pa naming teammates. Liningon ko lang siya saglit tapos nagpatuloy ako sa paglalakad. "Wala. I'm OK."