I'm a Baby!

Hazy ‘yung mga naaalala ko. Pero parang may tao na meron akong personal na alitan. Hindi malaking alitin, kainisan lang. Pero parang napaka-indispensible niya, eh, so nakakainsulto ‘yung pang-iinis niya.

Again, hindi ko talaga maalala ang blow-by-blow details basta alam ko in-attack ko siya. Lumaban siyang konti pero siguro lumabas na rin ‘yung adrenaline ko, ang aking murderous animal instinct, at ang aking explosive temper kaya wala na rin siyang nagawa. Pinatay ko siya. Then I put him, her?, in a bag ang disposed of the body.
Nakauwi pa’ko nang bahay nang maayos, malinis.

Then I woke up in the middle of the night, something that seldom happens to me. And I woke up doubting that the hazy images of me murdering some person (I swear hindi ko rin maalala sino) ay panaginip lang ba o totoong nangyari. Mas rare pa sa pagkagising ko in the middle of the night, ang pagbangon ko, pagpunta sa sala at nag-isip tala ako. Panaginip lang ba’yun o may pinatay talaga ako?

So far, wala pa namang lumalabas na balita about a muder that could be easily traced back to me…